🧸Historia Przedszkola

Początki działalności przedszkola przy ul. Tomickiego 3 w Poznaniu ściśle wiążą się z założeniem w 1937 r. Placówki, będącej własnością Zgromadzenia. W tym właśnie domu siostry otworzyły przedszkole, do którego uczęszczało ok. 40 dzieci. Praca sióstr trwała nieprzerwanie do 28 czerwca 1962 r., kiedy to władze świeckie dokonały przejęcia placówki. We wrześniu 1989 r. Przedszkole zostało oddane siostrom, a 3 sierpnia 1992 r. – uzyskało prawa publiczne. Przedszkole Nr 26 jest placówką katolicką, dostępną dla wszystkich dzieci, niezależnie od wyznania rodziców.
Zgodnie ze swoją misją, Siostry Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi, mają rozszerzać Królestwo Boże w Świecie przez wykonywaną pracę w zjednoczeniu z Chrystusem i Matką Bożą Niepokalaną – naszą Patronką.
Działalność apostolska prowadzona przez posługę dziecku w przedszkolu jest adresowana do całej rodziny, jest więc zarazem służbą społeczności ludzkiej. Praca wśród dzieci jest uczestnictwem w posłannictwie Kościoła, który włącza się w społeczne wychowanie swoich członków. Cel tej działalności określa Deklaracja o chrześcijańskim wychowaniu, w której czytamy: „Prawdziwe wychowanie zdąża do kształtowania osoby ludzkiej w kierunku celu ostatecznego, a równocześnie do dobra społeczności, których człowiek jest członkiem i w których obowiązkach, gdy dorośnie, będzie brał udział (…). Należy dopomagać dzieciom do harmonijnego rozwijania wrodzonych właściwości fizycznych, moralnych i intelektualnych, do zdobywania zmysłu odpowiedzialności w kształtowaniu własnego życia. Trzeba ich przygotować do uczestnictwa w życiu społecznym, aby wyposażeni w konieczne do tego środki, mogli włączyć się czynnie w różne zespoły ludzkiej społeczności i chętnie zabiegali o wspólne dobro”
Do pracy wśród dzieci inspirują nas także słowa Ojca Założyciela, przekazane  w ostatnich upomnieniach: „Umiłujcie w duchu Chrystusowym, jeżeli można powiedzieć, namiętnie pracę. Niech ona będzie waszą cechą wybitną, ona was prędko uświęci, zjedna powszechny szacunek i pozwoli dużo robić dla ubogich, dziatwy, tej najprzedniejszej cząstki dziedzictwa Chrystusowego”.